Rozdział 12

- Kocham Cię.
Poprostu mnie zamurowało.
- Emm. Niall ?
- Wiem. Viktoria przepraszam.
- Niall nie szkodzi. Ale trochę mnie zdzwiło no że wieszz...
- Tak wiem.  Nie przejmój się mną. Bądź szczęśliwa z Zaynem.
- Nie Niall. Ja nie mogę cię tak zostawić. Kocham Zayna.Ale musisz to zrozumieć. Pomyśl gdy bym była teraz z tobą w ciąży i bym była z tobą a Zayn w tej chwilii powiedział mi że mnie kocha i że chce ze mną być. Co bym miała mu powiedzieć?
- No ja nie wiem.
- Właśnie Niall. Napewno znajdziesz sobie ładniejszą i mądrzejszą dziewczynę ode mnie.
- Chciałbym. Ale nie ma takiej.
- Przestań. Niall.
Jeszcze długo romawialiśmy. Później poszłam do Zayn.
- Zayn. Jeszcze trochę wytrzymaj ja nas z tąd wyciągnę.
- Viktoria napewno dasz radę. ?
- Uwież we mnie.
- Wieżę!
Wtedy do sali weszli ci potężni mężczyźni.
- To jak się trzymają nasze cztery sikoreczki.?
- Zamknij się! - krzyknęłam.
- Co ty powiedziałaś?
- Dobrze słyszałeś. - w tym momencie nie bałam się już niczego i nikogo.
 Po tych słowach facet podszedł do mnie i uderzył mnie z całej siły w twarz.
- Viktoria. Nieeee! - krzyknął Harry. Co mnie zdziwiło że tak głośno.
Wtedy ja się ocknęłam i wstałam na równe nogi. W pewnym momecie pomyślałam sobie: ,, Tak to najlepszy moment"
Wtedy wyciągnęłam z pod sukienki pistolet i wycelowałam w mężczyznę.
- Dosyć tego. Nie będziesz tak kurwa ludzi traktował!
- Eeej! Dziewczynko spokojnie możemy się jakoś dogadać.!
- Zamknij ryj! Pedale jebany ! - nigdy nie przeklinałam, ale teraz nie miałam wyboru.
Chłopacy na mnie patzryli ze zdzwieniem.
Ja nic nie mówiąc zastrzeliłam jednego a później drugiego.
- Zayn kochanie!  Jesteśmy wolni! Harry Skarbie! Niall Słońce jesteśmy wolni!!!- krzyczałam z radości!
- Viktoria jesteś naszą bohaterką.!- krzyknął Zayn a Niall mnie mocno przytulił
Wtedy poczułam mocny ból w okolicach brzucha i ...........